De altijd
vrolijke
Jolanda loopt
al 43 jaar rond
Jolanda (61), contactverzorgende
In 1979 is de toen achttienjarige Jolanda begonnen met een stage binnen De Tien Gemeenten. Op dat moment wist ze nog niet wat ze wilde worden, maar de stage beviel zo goed dat ze besloot de INAS (Inrichting Assistent) te volgen en bij De Tien Gemeenten te blijven werken. “Ik vond het werken in De Tien Gemeenten zo leuk dat ik aansluitend verzorgende ben geworden”, vertelt Jolanda trots. Jolanda vertelt dat de zorg vroeger compleet anders was. “In de ochtend was het de zorg en in de middag was het de huishouding.” Douchen deden ze op de gang, want er waren vroeger geen kamers met een eigen badkamer. De zorg is zo ontzettend veel veranderd, maar dat heeft Jolanda nooit gedemotiveerd.
Nooit heeft Jolanda de behoefte gehad om verder te kijken dan De Tien Gemeenten. Dit komt doordat ze elke keer weer nieuwe uitdagingen krijgt. Ze beweegt mee met de veranderingen en dat maakt haar werk nooit saai, aldus Jolanda. Daarnaast vindt ze het een ontzettend fijn huis. Het kleinschalige, het ons-kent-ons gevoel en de betrokkenheid van de collega’s zou ze niet willen inruilen.
“Ik zie het niet als werk. Ik zie het als over de vloer komen bij mijn opa’s en oma’s”
Anouska (31), contactverzorgende bij Stichting Wonen en Zorg Purmerend
Anouska wilde vroeger kapster worden, maar al tijdens de opleiding vroegen docenten aan haar of de zorg niet beter bij haar zou passen. Ze was namelijk meer bezig met het zorgen dan met de haarstyling. Op dat moment heeft ze besloten om naar die adviezen te luisteren en zich om te scholen tot zorgprofessional. Inmiddels werkt ze alweer vier jaar bij Stichting Wonen en Zorg Purmerend.
Wat ze het leukste aan de ouderenzorg vindt, kan ze niet echt omschrijven. De dankbaarheid van de bewoners is wel iets wat haar voldoening geeft na een werkdag. Als ze naar de toekomst kijkt, dan ziet ze zichzelf nog verder ontwikkelen binnen het vak. Ze wil zich graag verder verdiepen in wondzorg. “Het is zeker de bedoeling dat ik blijf waar ik ben. We zijn een hecht team, we zijn begripvol en als er iets is, kan ik altijd terecht bij mijn team”, vertelt Anouska
Deze krant wordt mede mogelijk gemaakt door:
