Eenzaamheid heeft geen leeftijd
Eenzaamheid is niet altijd te zien. Denk aan iemand met een drukke baan, die midden in het leven staat, maar wel alleen thuiskomt. Of iemand met 500 facebookvrienden, maar niemand heeft om te bellen. Veel mensen voelen zich eenzaam. Jong en oud, gezond en niet gezond, rijk en arm. Het komt voor in de hele samenleving. Hoe eerder we eenzaamheid herkennen, hoe meer we voor elkaar kunnen doen. Eenzaamheid kunt u bij uzelf of anderen herkennen aan verschillende signalen.
Eenzaamheid bespreekbaar maken
Op eenzaamheid rust een taboe. Het is echter niet iets om u voor te schamen. Er zijn veel mensen die hetzelfde voelen en het is niet erg om hulp te vragen. Laten we het taboe op eenzaamheid doorbreken! De overheid helpt bij het bespreekbaar maken van eenzaamheid, maar de hulp van inwoners is nog veel belangrijker. Want het gaat om oprechte aandacht die u krijgt van de buurman, de juf of de winkelier op de hoek. Ga daarom het gesprek aan met iemand. Dat kan best spannend zijn. De tips, te lezen in het kader, geven houvast om het gesprek over eenzaamheid met iemand aan te gaan. .
Activiteiten
Naast de signalen herkennen en het gesprek aangaan, worden er in de gemeente tal van activiteiten georganiseerd voor mensen die behoefte hebben aan contact. .
Signalen herkennen
- Lichamelijke signalen als een verslechterde verzorging, hoofdpijn, gebrek aan eetlust of vermoeidheid.
- Psychische signalen als een negatief zelfbeeld, gevoel van zinloosheid of verlies van vertrouwen in andere mensen.
- Levensgebeurtenissen als het overlijden van een naaste, een scheiding, ziekte, baanverlies of financiële problemen.
- Gedragsmatige signalen als mensen op afstand houden, claimgedrag, op zichzelf gericht zijn of verslaving.
www.samengorinchem.nl