Maartje Nonhebel

Het levenstestament

Een levenstestament kan worden gemaakt om iemand anders namens u te laten handelen in de situatie dat u dat zelf niet meer kunt, door bijvoorbeeld dementie. Dit is iets heel anders dan een testament, waarin bepaald kan worden wat er na het overlijden met uw bezittingen moet gebeuren en wie dat gaat regelen. Zowel voor jongeren als voor ouderen kan het zinvol zijn een levenstestament te maken. Er kan immers altijd wat gebeuren waardoor iemand zelf wilsonbekwaam is, zowel geestelijk als lichamelijk.

Een levenstestament kan bestaan uit een financiële en medische volmacht, wensen en wilsverklaringen. Door een financieel gevolmachtigde aan te wijzen kunt u ervoor zorgen dat uw bankzaken worden geregeld en bijvoorbeeld uw huis verkocht kan worden. Ook kunt u iemand aanwijzen die namens u beslissingen neemt op medisch gebied. Dit houdt onder andere in dat een arts medische gegevens over u mag delen met de gevolmachtigde.

Bij wilsverklaringen kunt u denken aan een behandelverbod of euthanasieverklaring. Dat soort bepalingen moeten ook met de huisarts worden besproken. Door het echter in een notariële akte op te nemen, is bij het opstellen van de akte gecontroleerd of u op dat moment wilsbekwaam bent.

Voor een echtpaar is het heel belangrijk om elkaar aan te wijzen als gevolmachtigde. Uw echtgenoot mag namelijk niet zomaar namens u handelen. Een huis verkopen als één van de echtgenoten wilsonbekwaam is en geen levenstestament heeft, is onmogelijk zonder diegene onder bewind te stellen. Indien het vermogen van één van de gehuwden onder bewind wordt gesteld, betekent dit dat de andere echtgenoot voor alle grotere uitgaven toestemming aan de kantonrechter zal moeten vragen, omdat het gehele vermogen onder bewind staat. Dit kost veel schaamte, moeite, tijd en frustratie.

Eigenlijk zou iedereen een levenstestament moeten maken!