Manon (22) woont op een van de beschermd wonen locaties. Al sinds haar vijfde woont ze niet meer thuis, omdat haar ouders niet meer goed voor haar konden zorgen door de verschillende problemen die ze hebben. Ze heeft op verschillende plekken gewoond, maar voelt zich hier het meeste thuis. “Er wordt hier echt naar mij geluisterd.” Ingrid Brands (eigenaar) beaamt dit. “Mijn collega’s en ik luisteren naar iedereen zodat we met elkaar de juiste richting van de zorg kunnen bepalen.”
In overleg is alles mogelijk
“Op andere plekken waar ik heb gewoond werd vaak gezegd; in overleg is alles mogelijk. Dat was helaas niet altijd zo”, vervolgt Manon. “Bij het eerste gesprek werd dit ook weer gezegd. Toen dacht ik, eerst zien, dan geloven, maar gelukkig is het echt zo. We hebben met elkaar afspraken gemaakt, daar houden wij ons aan. En willen we dat een afspraak verandert, omdat dit naar ons idee beter is, dan kunnen we daarover in gesprek. Zo wilden een paar jongeren wat later thuis komen in het weekend. Na goed overleg spraken we een later tijdstip af.”
Net als iedereen
Ingrid: “Het is net als bij andere gezinnen of stellen thuis. Ook hier heb je je eigen plek. Eten doen we samen. ’s Avonds kijken we gezellig een film of spelen een spel.”
Klinkt best wel huiselijk. En dat is het ook volgens Manon. Ze vindt het dan ook jammer dat er veel vooroordelen zijn over het beschermd wonen. “Mensen denk gauw dat er iets mis is met mij. Dat is pijnlijk om te horen. Doordat mijn ouders niet goed voor mij konden zorgen heb ik in mijn jeugd en nu wat extra hulp nodig, maar dat betekent niet dat ik het niet kan of dat ik minder goed ben. Ik ben juist heel blij dat er dan professionals zijn die ons opvangen. Niet iedereen heeft het geluk om in een veilig en stabiel gezin op te groeien.”
Persoonlijk begeleider
Een van die professionals is de persoonlijk begeleider. Manon vertrouwt haar en zij is dan ook de eerste waar Manon naar toe gaat als ze vragen heeft. De persoonlijk begeleider regelt van alles en is degene die erbij is als er gesprekken zijn over de nodige ondersteuning.
Rol van Stichting De Toegang
Het advies welke ondersteuning iemand nodig heeft, geeft De Toegang. Op basis van dit advies wordt de indicatie bepaald. Regelmatig bespreken we of de ondersteuning voldoende is, of dat het aangepast moet worden. De Toegang is dan ook nauw betrokken en er is geregeld contact met Manon en haar persoonlijk begeleider.
Deze krant wordt mede mogelijk gemaakt door:
