‘De medewerkers bewegen mee met de bewoners
in plaats van andersom’

Sociaal, actief en belezen. Zo omschrijft Pauline haar vader (88). De alarmbellen beginnen dan ook te rinkelen als hij steeds meer last krijgt van overprikkeling en vergeetachtigheid. In het MCL wordt uiteindelijk matige tot ernstige dementie vastgesteld. Een onverwachte ziekenhuisopname daarna maakt duidelijk dat hij niet naar huis kan terugkeren.

Zoektocht

“De keuze werd toen min of meer voor ons gemaakt”, vertelt Pauline openhartig. “Met het risico op ongelukken was thuiswonen geen optie meer, hoe graag wij dat ook wilden.” Haar vader verblijft vervolgens in een verzorgingstehuis en op een revalidatieboerderij. “Dat bleek toch geen goede match te zijn. Een vriendin raadde ons aan om bij Woonzorg Palsma Zathe te kijken.”

Goed gevoel

Tijdens het eerste bezoek had Pauline meteen een goed gevoel. “Wat ons meteen opviel, was de rust die het personeel uitstraalde en hun betrokkenheid.” Pauline’s vader woont er nu iets meer dan een half jaar en krijgt alle zorg en aandacht die hij nodig heeft. “Hij leest ‘s ochtends graag zijn krantje en is groot voetbalfan. Daar wordt rekening mee gehouden. Het welzijn staat echt voorop! De zorgmedewerkers bewegen mee met de bewoners in plaats van andersom.”

Impact

Hoewel haar vader nu zijn plek gevonden heeft, was de weg ernaartoe niet makkelijk. “Dementie heeft zo’n impact. Je ziet iemands karakter veranderen, het beïnvloedt onderlinge relaties en je hebt geen controle over het verloop”, vertelt Pauline. “Voor nu genieten we volop van de momenten waarop we zijn persoonlijkheid van vóór de symptomen zien doorschemeren.” Pauline raadt lezers aan bij vermoedens van dementie hulp te zoeken. “Een gesprekje met de huisarts kan een goede eerste stap zijn.”