Boksen als medicijn

“De ervaring van trainers Hendrik, Piet en Saïda zorgt ervoor dat iedereen hier op zijn plek is”, zegt deelnemer Harm-Jan. “Iedereen hier heeft een ander verleden, dus iedereen heeft een andere aanpak nodig. De één moet af en toe even uitpuffen, terwijl de ander juist aanmoediging nodig heeft”.

Plezier staat voorop

Harm-Jan kwam tot voor kort de deur bijna niet uit en zorgde niet goed voor zichzelf. Hij had regelmatig depressies. Na een traject bij de GGZ kwam hij in contact met het sociale wijkteam van Amaryllis. Daar ontmoette hij sociaal werker Hendrik. “Ik dacht: boksen? Dat is niets voor mij. Ik ben zo vreedzaam als het maar kan. Toch heeft Hendrik mij met zijn enthousiasme over de streep getrokken. Het heeft mij verbaasd hoe leuk dit is. De ongedwongen manier waarop de trainingen worden gegeven, zorgen ervoor dat ik elke week terugkom.”

“Plezier staat voorop”, zegt trainer Hendrik. “Hier komen mensen die bijvoorbeeld een trauma hebben of zelfverzekerder willen worden. Ze hebben altijd over zich heen laten lopen. Wij leren dat ze hun grenzen mogen aangeven en de ruimte mogen nemen die zij nodig hebben.”

lle drie de trainers hebben naast jarenlange boks ervaring ook ervaring als sociaal werker. “Ik heb zelf ervaren wat vechtsport met je kan doen. Ik was als tiener op zoek naar mijn identiteit. Boksen werd de rode draad. Ik kreeg er discipline van, het werd een manier van leven. Mensen respecteerden mij, waardoor ik zag dat ik echt wat kan. Dat wil ik anderen ook meegeven.”

Betere toekomst

“We houden overal rekening mee”, gaat hij verder. “Iedereen is anders en we zetten iedereen in zijn of haar kracht. Het is prachtig om aan deze groep te zien dat iedereen zoveel respect heeft voor elkaar.”

Naast het boksen komt er wekelijks iemand van Amaryllis bij Harm-Jan langs. “Ik heb die stok achter de deur nodig.

Ik kan heel goed voor anderen zorgen, maar niet zo goed voor mijzelf. Als er niemand langskomt, kom ik de deur niet meer uit, zorg ik niet goed voor mijzelf en laat ik zelfs het huishouden schieten.”

Harm-Jan is positief over de toekomst. “Mede dankzij Amaryllis heb ik vooruitgang geboekt. Ik kan steeds beter accepteren dat er dingen zijn die ik niet kan. Je hoeft je niet te schamen als je hulp nodig hebt, maar neem de hulp aan. De manier waarop Amaryllis werkt, in groepen, vind ik erg prettig. Het is fijn om mensen om mij heen te hebben om ervaringen mee te kunnen delen.”

Twijfel jij om eens naar jouw sociaal wijkteam te gaan? Harm-Jan: “Niet geschoten is altijd mis. Probeer het gewoon. Als het niets is, doe je het niet weer. Mij heeft het heel veel gebracht, misschien kan het ook veel voor jou betekenen.”