Wanneer een diagnose dementie wordt gesteld, verandert er veel. Het accepteren van de diagnose en hiermee leren omgaan is niet gemakkelijk. Je wilt blijven doen wat je altijd deed, je eigen keuzes blijven maken, je rol als partner of als ouder blijven vervullen. Maar dit wordt steeds moeilijker naarmate de ziekte vordert.
Ook het leven van je naaste(n) verandert ingrijpend. Je relatie met je partner verandert, als kind moet je ineens voor je ouder zorgen. Voor mantelzorgers kan de diagnose ook een moment zijn dat dingen op hun plaats vallen: eindelijk kun je verklaren waarom je naaste bepaald gedrag vertoont en dingen niet meer gaan zoals vroeger. Maar tegelijkertijd is de boodschap erg verdrietig, omdat je weet dat het proces onomkeerbaar is en het leven niet meer hetzelfde zal worden. Het is onze belangrijke taak als gemeente om mogelijk te maken dat mensen met dementie zo lang mogelijk kunnen blijven doen waar zij gelukkig van worden. En ondersteuning krijgen bij het vervullen van sociale rollen die voor hen van betekenis zijn.